забо́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забо́йны |
забо́йная |
забо́йнае |
забо́йныя |
| Р. |
забо́йнага |
забо́йнай забо́йнае |
забо́йнага |
забо́йных |
| Д. |
забо́йнаму |
забо́йнай |
забо́йнаму |
забо́йным |
| В. |
забо́йны (неадуш.) забо́йнага (адуш.) |
забо́йную |
забо́йнае |
забо́йныя (неадуш.) забо́йных (адуш.) |
| Т. |
забо́йным |
забо́йнай забо́йнаю |
забо́йным |
забо́йнымі |
| М. |
забо́йным |
забо́йнай |
забо́йным |
забо́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
забо́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
забо́йства |
забо́йствы |
| Р. |
забо́йства |
забо́йстваў |
| Д. |
забо́йству |
забо́йствам |
| В. |
забо́йства |
забо́йствы |
| Т. |
забо́йствам |
забо́йствамі |
| М. |
забо́йстве |
забо́йствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
забо́йца |
забо́йцы |
| Р. |
забо́йцы |
забо́йцаў |
| Д. |
забо́йцы |
забо́йцам |
| В. |
забо́йцу |
забо́йцаў |
| Т. |
забо́йцай забо́йцаю |
забо́йцамі |
| М. |
забо́йцы |
забо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забо́йца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
забо́йца |
забо́йцы |
| Р. |
забо́йцы |
забо́йцаў |
| Д. |
забо́йцу |
забо́йцам |
| В. |
забо́йцу |
забо́йцаў |
| Т. |
забо́йцам |
забо́йцамі |
| М. |
забо́йцу |
забо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забо́йчы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забо́йчы |
забо́йчая |
забо́йчае |
забо́йчыя |
| Р. |
забо́йчага |
забо́йчай забо́йчае |
забо́йчага |
забо́йчых |
| Д. |
забо́йчаму |
забо́йчай |
забо́йчаму |
забо́йчым |
| В. |
забо́йчы (неадуш.) забо́йчага (адуш.) |
забо́йчую |
забо́йчае |
забо́йчыя (неадуш.) забо́йчых (адуш.) |
| Т. |
забо́йчым |
забо́йчай забо́йчаю |
забо́йчым |
забо́йчымі |
| М. |
забо́йчым |
забо́йчай |
забо́йчым |
забо́йчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
забо́йчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забо́йчы |
забо́йчая |
забо́йчае |
забо́йчыя |
| Р. |
забо́йчага |
забо́йчай забо́йчае |
забо́йчага |
забо́йчых |
| Д. |
забо́йчаму |
забо́йчай |
забо́йчаму |
забо́йчым |
| В. |
забо́йчы (неадуш.) забо́йчага (адуш.) |
забо́йчую |
забо́йчае |
забо́йчыя (неадуш.) забо́йчых (адуш.) |
| Т. |
забо́йчым |
забо́йчай забо́йчаю |
забо́йчым |
забо́йчымі |
| М. |
забо́йчым |
забо́йчай |
забо́йчым |
забо́йчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
забо́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
забо́йшчык |
забо́йшчыкі |
| Р. |
забо́йшчыка |
забо́йшчыкаў |
| Д. |
забо́йшчыку |
забо́йшчыкам |
| В. |
забо́йшчыка |
забо́йшчыкаў |
| Т. |
забо́йшчыкам |
забо́йшчыкамі |
| М. |
забо́йшчыку |
забо́йшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Забо́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Забо́ка |
| Р. |
Забо́кі |
| Д. |
Забо́цы |
| В. |
Забо́ку |
| Т. |
Забо́кай Забо́каю |
| М. |
Забо́цы |