Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзіво́сы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дзіво́сы
Р. дзіво́саў
дзіво́с
Д. дзіво́сам
В. дзіво́сы
Т. дзіво́самі
М. дзіво́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзіво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіво́та дзіво́ты
Р. дзіво́ты дзіво́т
Д. дзіво́це дзіво́там
В. дзіво́ту дзіво́ты
Т. дзіво́тай
дзіво́таю		 дзіво́тамі
М. дзіво́це дзіво́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзіво́тліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дзіво́тліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

дзіво́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіво́тлівы дзіво́тлівая дзіво́тлівае дзіво́тлівыя
Р. дзіво́тлівага дзіво́тлівай
дзіво́тлівае		 дзіво́тлівага дзіво́тлівых
Д. дзіво́тліваму дзіво́тлівай дзіво́тліваму дзіво́тлівым
В. дзіво́тлівы (неадуш.)
дзіво́тлівага (адуш.)		 дзіво́тлівую дзіво́тлівае дзіво́тлівыя (неадуш.)
дзіво́тлівых (адуш.)
Т. дзіво́тлівым дзіво́тлівай
дзіво́тліваю		 дзіво́тлівым дзіво́тлівымі
М. дзіво́тлівым дзіво́тлівай дзіво́тлівым дзіво́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

дзіво́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дзіво́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

дзіво́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіво́тны дзіво́тная дзіво́тнае дзіво́тныя
Р. дзіво́тнага дзіво́тнай
дзіво́тнае		 дзіво́тнага дзіво́тных
Д. дзіво́тнаму дзіво́тнай дзіво́тнаму дзіво́тным
В. дзіво́тны (неадуш.)
дзіво́тнага (адуш.)		 дзіво́тную дзіво́тнае дзіво́тныя (неадуш.)
дзіво́тных (адуш.)
Т. дзіво́тным дзіво́тнай
дзіво́тнаю		 дзіво́тным дзіво́тнымі
М. дзіво́тным дзіво́тнай дзіво́тным дзіво́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дзіво́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дзіво́ты
Р. дзіво́т
Д. дзіво́там
В. дзіво́ты
Т. дзіво́тамі
М. дзіво́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

дзіво́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзіво́цце
Р. дзіво́цця
Д. дзіво́ццю
В. дзіво́цце
Т. дзіво́ццем
М. дзіво́цці

Крыніцы: piskunou2012.

дзі́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзі́да дзі́ды
Р. дзі́ды дзі́д
Д. дзі́дзе дзі́дам
В. дзі́ду дзі́ды
Т. дзі́дай
дзі́даю		 дзі́дамі
М. дзі́дзе дзі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзідава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзідава́ты дзідава́тая дзідава́тае дзідава́тыя
Р. дзідава́тага дзідава́тай
дзідава́тае		 дзідава́тага дзідава́тых
Д. дзідава́таму дзідава́тай дзідава́таму дзідава́тым
В. дзідава́ты (неадуш.)
дзідава́тага (адуш.)		 дзідава́тую дзідава́тае дзідава́тыя (неадуш.)
дзідава́тых (адуш.)
Т. дзідава́тым дзідава́тай
дзідава́таю		 дзідава́тым дзідава́тымі
М. дзідава́тым дзідава́тай дзідава́тым дзідава́тых

Крыніцы: piskunou2012.