дзіво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіво́та дзіво́ты
Р. дзіво́ты дзіво́т
Д. дзіво́це дзіво́там
В. дзіво́ту дзіво́ты
Т. дзіво́тай
дзіво́таю		 дзіво́тамі
М. дзіво́це дзіво́тах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)