Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уце́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уце́чка
Р. уце́чкі
Д. уце́чцы
В. уце́чку
Т. уце́чкай
уце́чкаю
М. уце́чцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уце́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́шаны уце́шаная уце́шанае уце́шаныя
Р. уце́шанага уце́шанай
уце́шанае
уце́шанага уце́шаных
Д. уце́шанаму уце́шанай уце́шанаму уце́шаным
В. уце́шаны (неадуш.)
уце́шанага (адуш.)
уце́шаную уце́шанае уце́шаныя (неадуш.)
уце́шаных (адуш.)
Т. уце́шаным уце́шанай
уце́шанаю
уце́шаным уце́шанымі
М. уце́шаным уце́шанай уце́шаным уце́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уце́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́шаны уце́шаная уце́шанае уце́шаныя
Р. уце́шанага уце́шанай
уце́шанае
уце́шанага уце́шаных
Д. уце́шанаму уце́шанай уце́шанаму уце́шаным
В. уце́шаны (неадуш.)
уце́шанага (адуш.)
уце́шаную уце́шанае уце́шаныя (неадуш.)
уце́шаных (адуш.)
Т. уце́шаным уце́шанай
уце́шанаю
уце́шаным уце́шанымі
М. уце́шаным уце́шанай уце́шаным уце́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уце́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́шаны уце́шаная уце́шанае уце́шаныя
Р. уце́шанага уце́шанай
уце́шанае
уце́шанага уце́шаных
Д. уце́шанаму уце́шанай уце́шанаму уце́шаным
В. уце́шаны (неадуш.)
уце́шанага (адуш.)
уце́шаную уце́шанае уце́шаныя (неадуш.)
уце́шаных (адуш.)
Т. уце́шаным уце́шанай
уце́шанаю
уце́шаным уце́шанымі
М. уце́шаным уце́шанай уце́шаным уце́шаных

Кароткая форма: уце́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уце́шліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уце́шліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

уце́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уце́шлівасць
Р. уце́шлівасці
Д. уце́шлівасці
В. уце́шлівасць
Т. уце́шлівасцю
М. уце́шлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

уце́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уце́шлівы уце́шлівая уце́шлівае уце́шлівыя
Р. уце́шлівага уце́шлівай
уце́шлівае
уце́шлівага уце́шлівых
Д. уце́шліваму уце́шлівай уце́шліваму уце́шлівым
В. уце́шлівы (неадуш.)
уце́шлівага (адуш.)
уце́шлівую уце́шлівае уце́шлівыя (неадуш.)
уце́шлівых (адуш.)
Т. уце́шлівым уце́шлівай
уце́шліваю
уце́шлівым уце́шлівымі
М. уце́шлівым уце́шлівай уце́шлівым уце́шлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уце́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уце́шна уце́шней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

уце́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уце́шнасць
Р. уце́шнасці
Д. уце́шнасці
В. уце́шнасць
Т. уце́шнасцю
М. уце́шнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уце́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уце́шнік уце́шнікі
Р. уце́шніка уце́шнікаў
Д. уце́шніку уце́шнікам
В. уце́шніка уце́шнікаў
Т. уце́шнікам уце́шнікамі
М. уце́шніку уце́шніках

Крыніцы: piskunou2012.