Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абеёіклоуфыэя

умо́ц

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
умо́ц - -

Крыніцы: piskunou2012.

умо́цнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́цнены умо́цненая умо́цненае умо́цненыя
Р. умо́цненага умо́цненай
умо́цненае		 умо́цненага умо́цненых
Д. умо́цненаму умо́цненай умо́цненаму умо́цненым
В. умо́цнены (неадуш.)
умо́цненага (адуш.)		 умо́цненую умо́цненае умо́цненыя (неадуш.)
умо́цненых (адуш.)
Т. умо́цненым умо́цненай
умо́цненаю		 умо́цненым умо́цненымі
М. умо́цненым умо́цненай умо́цненым умо́цненых

Крыніцы: piskunou2012.

умо́цнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́цнены умо́цненая умо́цненае умо́цненыя
Р. умо́цненага умо́цненай
умо́цненае		 умо́цненага умо́цненых
Д. умо́цненаму умо́цненай умо́цненаму умо́цненым
В. умо́цнены (неадуш.)
умо́цненага (адуш.)		 умо́цненую умо́цненае умо́цненыя (неадуш.)
умо́цненых (адуш.)
Т. умо́цненым умо́цненай
умо́цненаю		 умо́цненым умо́цненымі
М. умо́цненым умо́цненай умо́цненым умо́цненых

Крыніцы: piskunou2012.

умо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́чаны умо́чаная умо́чанае умо́чаныя
Р. умо́чанага умо́чанай
умо́чанае		 умо́чанага умо́чаных
Д. умо́чанаму умо́чанай умо́чанаму умо́чаным
В. умо́чаны (неадуш.)
умо́чанага (адуш.)		 умо́чаную умо́чанае умо́чаныя (неадуш.)
умо́чаных (адуш.)
Т. умо́чаным умо́чанай
умо́чанаю		 умо́чаным умо́чанымі
М. умо́чаным умо́чанай умо́чаным умо́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

умо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́чаны умо́чаная умо́чанае умо́чаныя
Р. умо́чанага умо́чанай
умо́чанае		 умо́чанага умо́чаных
Д. умо́чанаму умо́чанай умо́чанаму умо́чаным
В. умо́чаны (неадуш.)
умо́чанага (адуш.)		 умо́чаную умо́чанае умо́чаныя (неадуш.)
умо́чаных (адуш.)
Т. умо́чаным умо́чанай
умо́чанаю		 умо́чаным умо́чанымі
М. умо́чаным умо́чанай умо́чаным умо́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

умо́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умо́чванне
Р. умо́чвання
Д. умо́чванню
В. умо́чванне
Т. умо́чваннем
М. умо́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

умо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умо́чваюся умо́чваемся
2-я ас. умо́чваешся умо́чваецеся
3-я ас. умо́чваецца умо́чваюцца
Прошлы час
м. умо́чваўся умо́чваліся
ж. умо́чвалася
н. умо́чвалася
Загадны лад
2-я ас. умо́чвайся умо́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час умо́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

умо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умо́чваю умо́чваем
2-я ас. умо́чваеш умо́чваеце
3-я ас. умо́чвае умо́чваюць
Прошлы час
м. умо́чваў умо́чвалі
ж. умо́чвала
н. умо́чвала
Загадны лад
2-я ас. умо́чвай умо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умо́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

умо́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́шчаны умо́шчаная умо́шчанае умо́шчаныя
Р. умо́шчанага умо́шчанай
умо́шчанае		 умо́шчанага умо́шчаных
Д. умо́шчанаму умо́шчанай умо́шчанаму умо́шчаным
В. умо́шчаны (неадуш.)
умо́шчанага (адуш.)		 умо́шчаную умо́шчанае умо́шчаныя (неадуш.)
умо́шчаных (адуш.)
Т. умо́шчаным умо́шчанай
умо́шчанаю		 умо́шчаным умо́шчанымі
М. умо́шчаным умо́шчанай умо́шчаным умо́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

умо́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́шчаны умо́шчаная умо́шчанае умо́шчаныя
Р. умо́шчанага умо́шчанай
умо́шчанае		 умо́шчанага умо́шчаных
Д. умо́шчанаму умо́шчанай умо́шчанаму умо́шчаным
В. умо́шчаны (неадуш.)
умо́шчанага (адуш.)		 умо́шчаную умо́шчанае умо́шчаныя (неадуш.)
умо́шчаных (адуш.)
Т. умо́шчаным умо́шчанай
умо́шчанаю		 умо́шчаным умо́шчанымі
М. умо́шчаным умо́шчанай умо́шчаным умо́шчаных

Кароткая форма: умо́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.