умо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. умо́чаны умо́чаная умо́чанае умо́чаныя
Р. умо́чанага умо́чанай
умо́чанае		 умо́чанага умо́чаных
Д. умо́чанаму умо́чанай умо́чанаму умо́чаным
В. умо́чаны (неадуш.)
умо́чанага (адуш.)		 умо́чаную умо́чанае умо́чаныя (неадуш.)
умо́чаных (адуш.)
Т. умо́чаным умо́чанай
умо́чанаю		 умо́чаным умо́чанымі
М. умо́чаным умо́чанай умо́чаным умо́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)