умо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
умо́чаны | умо́чаная | умо́чанае | умо́чаныя | |
умо́чанага | умо́чанай умо́чанае |
умо́чанага | умо́чаных | |
умо́чанаму | умо́чанай | умо́чанаму | умо́чаным | |
умо́чаны ( умо́чанага ( |
умо́чаную | умо́чанае | умо́чаныя ( умо́чаных ( |
|
умо́чаным | умо́чанай умо́чанаю |
умо́чаным | умо́чанымі | |
умо́чаным | умо́чанай | умо́чаным | умо́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)