тытунё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тытунё́вы |
тытунё́вая |
тытунё́вае |
тытунё́выя |
Р. |
тытунё́вага |
тытунё́вай тытунё́вае |
тытунё́вага |
тытунё́вых |
Д. |
тытунё́ваму |
тытунё́вай |
тытунё́ваму |
тытунё́вым |
В. |
тытунё́вы (неадуш.) тытунё́вага (адуш.) |
тытунё́вую |
тытунё́вае |
тытунё́выя (неадуш.) тытунё́вых (адуш.) |
Т. |
тытунё́вым |
тытунё́вай тытунё́ваю |
тытунё́вым |
тытунё́вымі |
М. |
тытунё́вым |
тытунё́вай |
тытунё́вым |
тытунё́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыту́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тыту́ннік |
Р. |
тыту́нніка |
Д. |
тыту́нніку |
В. |
тыту́нніка |
Т. |
тыту́ннікам |
М. |
тыту́нніку |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тыту́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыту́нніца |
тыту́нніцы |
Р. |
тыту́нніцы |
тыту́нніц |
Д. |
тыту́нніцы |
тыту́нніцам |
В. |
тыту́нніцу |
тыту́нніц |
Т. |
тыту́нніцай тыту́нніцаю |
тыту́нніцамі |
М. |
тыту́нніцы |
тыту́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тыту́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тыту́нь |
тытуні́ |
Р. |
тытуню́ |
тытунёў |
Д. |
тытуню́ |
тытуня́м |
В. |
тыту́нь |
тытуні́ |
Т. |
тытунё́м |
тытуня́мі |
М. |
тытуні́ |
тытуня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тытуняво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тытуняво́д |
тытуняво́ды |
Р. |
тытуняво́да |
тытуняво́даў |
Д. |
тытуняво́ду |
тытуняво́дам |
В. |
тытуняво́да |
тытуняво́даў |
Т. |
тытуняво́дам |
тытуняво́дамі |
М. |
тытуняво́дзе |
тытуняво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тытуняво́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тытуняво́дства |
Р. |
тытуняво́дства |
Д. |
тытуняво́дству |
В. |
тытуняво́дства |
Т. |
тытуняво́дствам |
М. |
тытуняво́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тытуняво́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тытуняво́дчы |
тытуняво́дчая |
тытуняво́дчае |
тытуняво́дчыя |
Р. |
тытуняво́дчага |
тытуняво́дчай тытуняво́дчае |
тытуняво́дчага |
тытуняво́дчых |
Д. |
тытуняво́дчаму |
тытуняво́дчай |
тытуняво́дчаму |
тытуняво́дчым |
В. |
тытуняво́дчы (неадуш.) тытуняво́дчага (адуш.) |
тытуняво́дчую |
тытуняво́дчае |
тытуняво́дчыя (неадуш.) тытуняво́дчых (адуш.) |
Т. |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчай тытуняво́дчаю |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчымі |
М. |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчай |
тытуняво́дчым |
тытуняво́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.