тыту́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тыту́нь | тытуні́ | |
| тытуню́ | тытунёў | |
| тытуню́ | тытуня́м | |
| тыту́нь | тытуні́ | |
| тытунё́м | тытуня́мі | |
| тытуні́ | тытуня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)