тыту́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыту́нь тытуні́
Р. тытуню́ тытунёў
Д. тытуню́ тытуня́м
В. тыту́нь тытуні́
Т. тытунё́м тытуня́мі
М. тытуні́ тытуня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)