тыту́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тыту́ннік
Р. тыту́нніка
Д. тыту́нніку
В. тыту́нніка
Т. тыту́ннікам
М. тыту́нніку

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)