Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в к л м н о п р с у ф х ы э ю

а б г д ё з к л м н о п р с т ф х ц ч ш я

Ты́шкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ты́шкавічы
Р.	Ты́шкавіч Ты́шкавічаў
Д.	Ты́шкавічам
В.	Ты́шкавічы
Т.	Ты́шкавічамі
М.	Ты́шкавічах

Ты́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ты́шча
Р.	Ты́шчы
Д.	Ты́шчы
В.	Ты́шчу
Т.	Ты́шчай Ты́шчаю
М.	Ты́шчы

ты́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ты́шчуся	ты́шчымся
2-я ас.	ты́шчышся	ты́шчыцеся
3-я ас.	ты́шчыцца	ты́шчацца
Прошлы час
м.	ты́шчыўся	ты́шчыліся
ж.	ты́шчылася
н.	ты́шчылася
Загадны лад
2-я ас.	ты́шчыся	ты́шчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ты́шчачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.