тытуняво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытуняво́дчы тытуняво́дчая тытуняво́дчае тытуняво́дчыя
Р. тытуняво́дчага тытуняво́дчай
тытуняво́дчае		 тытуняво́дчага тытуняво́дчых
Д. тытуняво́дчаму тытуняво́дчай тытуняво́дчаму тытуняво́дчым
В. тытуняво́дчы (неадуш.)
тытуняво́дчага (адуш.)		 тытуняво́дчую тытуняво́дчае тытуняво́дчыя (неадуш.)
тытуняво́дчых (адуш.)
Т. тытуняво́дчым тытуняво́дчай
тытуняво́дчаю		 тытуняво́дчым тытуняво́дчымі
М. тытуняво́дчым тытуняво́дчай тытуняво́дчым тытуняво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)