тупе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тупе́йны |
тупе́йная |
тупе́йнае |
тупе́йныя |
| Р. |
тупе́йнага |
тупе́йнай тупе́йнае |
тупе́йнага |
тупе́йных |
| Д. |
тупе́йнаму |
тупе́йнай |
тупе́йнаму |
тупе́йным |
| В. |
тупе́йны (неадуш.) тупе́йнага (адуш.) |
тупе́йную |
тупе́йнае |
тупе́йныя (неадуш.) тупе́йных (адуш.) |
| Т. |
тупе́йным |
тупе́йнай тупе́йнаю |
тупе́йным |
тупе́йнымі |
| М. |
тупе́йным |
тупе́йнай |
тупе́йным |
тупе́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
тупе́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тупе́йшы |
тупе́йшая |
тупе́йшае |
тупе́йшыя |
| Р. |
тупе́йшага |
тупе́йшай тупе́йшае |
тупе́йшага |
тупе́йшых |
| Д. |
тупе́йшаму |
тупе́йшай |
тупе́йшаму |
тупе́йшым |
| В. |
тупе́йшы (неадуш.) тупе́йшага (адуш.) |
тупе́йшую |
тупе́йшае |
тупе́йшыя (неадуш.) тупе́йшых (адуш.) |
| Т. |
тупе́йшым |
тупе́йшай тупе́йшаю |
тупе́йшым |
тупе́йшымі |
| М. |
тупе́йшым |
тупе́йшай |
тупе́йшым |
тупе́йшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
тупе́нь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тупе́нь |
тупені |
| Р. |
тупеня |
тупеняў |
| Д. |
тупеню |
тупеням |
| В. |
тупеня |
тупеняў |
| Т. |
тупенем |
тупенямі |
| М. |
тупеню |
тупенях |
Крыніцы:
piskunou2012.
тупе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тупе́ю |
тупе́ем |
| 2-я ас. |
тупе́еш |
тупе́еце |
| 3-я ас. |
тупе́е |
тупе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тупе́ў |
тупе́лі |
| ж. |
тупе́ла |
| н. |
тупе́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тупе́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́пік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ту́пік |
ту́пікі |
| Р. |
ту́піка |
ту́пікаў |
| Д. |
ту́піку |
ту́пікам |
| В. |
ту́піка |
ту́пікаў |
| Т. |
ту́пікам |
ту́пікамі |
| М. |
ту́піку |
ту́піках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тупі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тупі́к |
тупікі́ |
| Р. |
тупіка́ |
тупіко́ў |
| Д. |
тупіку́ |
тупіка́м |
| В. |
тупі́к |
тупікі́ |
| Т. |
тупіко́м |
тупіка́мі |
| М. |
тупіку́ |
тупіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ту́пікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́пікавы |
ту́пікавая |
ту́пікавае |
ту́пікавыя |
| Р. |
ту́пікавага |
ту́пікавай ту́пікавае |
ту́пікавага |
ту́пікавых |
| Д. |
ту́пікаваму |
ту́пікавай |
ту́пікаваму |
ту́пікавым |
| В. |
ту́пікавы (неадуш.) ту́пікавага (адуш.) |
ту́пікавую |
ту́пікавае |
ту́пікавыя (неадуш.) ту́пікавых (адуш.) |
| Т. |
ту́пікавым |
ту́пікавай ту́пікаваю |
ту́пікавым |
ту́пікавымі |
| М. |
ту́пікавым |
ту́пікавай |
ту́пікавым |
ту́пікавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ту́пікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ту́пікі |
| Р. |
Ту́пікаў |
| Д. |
Ту́пікам |
| В. |
Ту́пікі |
| Т. |
Ту́пікамі |
| М. |
Ту́піках |
тупіко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| тупіко́ва |
- |
- |
тупіко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тупіко́васць |
| Р. |
тупіко́васці |
| Д. |
тупіко́васці |
| В. |
тупіко́васць |
| Т. |
тупіко́васцю |
| М. |
тупіко́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.