тупі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тупі́к | тупікі́ | |
тупіка́ | тупіко́ў | |
тупіку́ | тупіка́м | |
тупі́к | тупікі́ | |
тупіко́м | тупіка́мі | |
тупіку́ | тупіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)