суке́нчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суке́нчына |
суке́нчыны |
Р. |
суке́нчыны |
суке́нчын |
Д. |
суке́нчыне |
суке́нчынам |
В. |
суке́нчыну |
суке́нчыны |
Т. |
суке́нчынай суке́нчынаю |
суке́нчынамі |
М. |
суке́нчыне |
суке́нчынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
суке́ншчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суке́ншчыца |
суке́ншчыцы |
Р. |
суке́ншчыцы |
суке́ншчыц |
Д. |
суке́ншчыцы |
суке́ншчыцам |
В. |
суке́ншчыцу |
суке́ншчыц |
Т. |
суке́ншчыцай суке́ншчыцаю |
суке́ншчыцамі |
М. |
суке́ншчыцы |
суке́ншчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
су́кін
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
су́кін |
су́кіны |
Р. |
су́кінага |
су́кіных |
Д. |
су́кінаму |
су́кіным |
В. |
су́кін (неадуш.) су́кінага (адуш.) |
су́кіны (неадуш.) су́кіных (адуш.) |
Т. |
су́кіным |
су́кінымі |
М. |
су́кіным |
су́кіных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
су́кін
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
су́кін |
су́кіны |
Р. |
су́кінага |
су́кіных |
Д. |
су́кінаму |
су́кіным |
В. |
су́кін (неадуш.) су́кінага (адуш.) |
су́кіны (неадуш.) су́кіных (адуш.) |
Т. |
су́кіным |
су́кінымі |
М. |
су́кіным |
су́кіных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
сукіраўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сукіраўні́к |
сукіраўнікі |
Р. |
сукіраўніка |
сукіраўнікоў |
Д. |
сукіраўніку |
сукіраўнікам |
В. |
сукіраўніка |
сукіраўнікоў |
Т. |
сукіраўніком |
сукіраўнікамі |
М. |
сукіраўніку |
сукіраўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сукіраўні́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сукіраўні́цтва |
сукіраўні́цтвы |
Р. |
сукіраўні́цтва |
сукіраўні́цтваў |
Д. |
сукіраўні́цтву |
сукіраўні́цтвам |
В. |
сукіраўні́цтва |
сукіраўні́цтвы |
Т. |
сукіраўні́цтвам |
сукіраўні́цтвамі |
М. |
сукіраўні́цтве |
сукіраўні́цтвах |
Крыніцы:
piskunou2012.
суклада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
суклада́нне |
суклада́нні |
Р. |
суклада́ння |
суклада́нняў |
Д. |
суклада́нню |
суклада́нням |
В. |
суклада́нне |
суклада́нні |
Т. |
суклада́ннем |
суклада́ннямі |
М. |
суклада́нні |
суклада́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
сукла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сукла́снік |
сукла́снікі |
Р. |
сукла́сніка |
сукла́снікаў |
Д. |
сукла́сніку |
сукла́снікам |
В. |
сукла́сніка |
сукла́снікаў |
Т. |
сукла́снікам |
сукла́снікамі |
М. |
сукла́сніку |
сукла́сніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сукла́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сукла́сніца |
сукла́сніцы |
Р. |
сукла́сніцы |
сукла́сніц |
Д. |
сукла́сніцы |
сукла́сніцам |
В. |
сукла́сніцу |
сукла́сніц |
Т. |
сукла́сніцай сукла́сніцаю |
сукла́сніцамі |
М. |
сукла́сніцы |
сукла́сніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.