сукіраўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сукіраўні́цтва сукіраўні́цтвы
Р. сукіраўні́цтва сукіраўні́цтваў
Д. сукіраўні́цтву сукіраўні́цтвам
В. сукіраўні́цтва сукіраўні́цтвы
Т. сукіраўні́цтвам сукіраўні́цтвамі
М. сукіраўні́цтве сукіраўні́цтвах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)