Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

су́джаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. су́джаны су́джаныя
Р. су́джанага су́джаных
Д. су́джанаму су́джаным
В. су́джанага су́джаных
Т. су́джаным су́джанымі
М. су́джаным су́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

су́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́джаны су́джаная су́джанае су́джаныя
Р. су́джанага су́джанай
су́джанае
су́джанага су́джаных
Д. су́джанаму су́джанай су́джанаму су́джаным
В. су́джаны (неадуш.)
су́джанага (адуш.)
су́джаную су́джанае су́джаныя (неадуш.)
су́джаных (адуш.)
Т. су́джаным су́джанай
су́джанаю
су́джаным су́джанымі
М. су́джаным су́джанай су́джаным су́джаных

Кароткая форма: су́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

суджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суджэ́нне суджэ́нні
Р. суджэ́ння суджэ́нняў
Д. суджэ́нню суджэ́нням
В. суджэ́нне суджэ́нні
Т. суджэ́ннем суджэ́ннямі
М. суджэ́нні суджэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

судзе́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судзе́бнік судзе́бнікі
Р. судзе́бніка судзе́бнікаў
Д. судзе́бніку судзе́бнікам
В. судзе́бнік судзе́бнікі
Т. судзе́бнікам судзе́бнікамі
М. судзе́бніку судзе́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Су́дзевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́дзевічы
Р. Су́дзевіч
Су́дзевічаў
Д. Су́дзевічам
В. Су́дзевічы
Т. Су́дзевічамі
М. Су́дзевічах

судзе́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судзе́ец судзе́йцы
Р. судзе́йца судзе́йцаў
Д. судзе́йцу судзе́йцам
В. судзе́йца судзе́йцаў
Т. судзе́йцам судзе́йцамі
М. судзе́йцу судзе́йцах

Крыніцы: krapivabr2012.

судзе́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судзе́йнік судзе́йнікі
Р. судзе́йніка судзе́йнікаў
Д. судзе́йніку судзе́йнікам
В. судзе́йнік судзе́йнікі
Т. судзе́йнікам судзе́йнікамі
М. судзе́йніку судзе́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

судзе́йнічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. судзе́йнічанне
Р. судзе́йнічання
Д. судзе́йнічанню
В. судзе́йнічанне
Т. судзе́йнічаннем
М. судзе́йнічанні

Крыніцы: piskunou2012.

судзе́йнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. судзе́йнічаю судзе́йнічаем
2-я ас. судзе́йнічаеш судзе́йнічаеце
3-я ас. судзе́йнічае судзе́йнічаюць
Прошлы час
м. судзе́йнічаў судзе́йнічалі
ж. судзе́йнічала
н. судзе́йнічала
Загадны лад
2-я ас. судзе́йнічай судзе́йнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час судзе́йнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

судзе́йская

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. судзе́йская судзе́йскія
Р. судзе́йскай судзе́йскіх
Д. судзе́йскай судзе́йскім
В. судзе́йскую судзе́йскія (неадуш.)
Т. судзе́йскай
судзе́йскаю
судзе́йскімі
М. судзе́йскай судзе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.