су́джаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
су́джаны | су́джаныя | |
су́джанага | су́джаных | |
су́джанаму | су́джаным | |
су́джанага | су́джаных | |
су́джаным | су́джанымі | |
су́джаным | су́джаных |
Крыніцы:
су́джаны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
су́джаны | су́джаныя | |
су́джанага | су́джаных | |
су́джанаму | су́джаным | |
су́джанага | су́джаных | |
су́джаным | су́джанымі | |
су́джаным | су́джаных |
Крыніцы:
су́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
су́джаны | су́джаная | су́джанае | су́джаныя | |
су́джанага | су́джанай су́джанае |
су́джанага | су́джаных | |
су́джанаму | су́джанай | су́джанаму | су́джаным | |
су́джаны ( су́джанага ( |
су́джаную | су́джанае | су́джаныя ( су́джаных ( |
|
су́джаным | су́джанай су́джанаю |
су́джаным | су́джанымі | |
су́джаным | су́джанай | су́джаным | су́джаных |
Кароткая форма: су́джана.
Крыніцы:
суджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
суджэ́нне | суджэ́нні | |
суджэ́ння | суджэ́нняў | |
суджэ́нню | суджэ́нням | |
суджэ́нне | суджэ́нні | |
суджэ́ннем | суджэ́ннямі | |
суджэ́нні | суджэ́ннях |
Крыніцы:
судзе́бнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
судзе́бнік | судзе́бнікі | |
судзе́бніка | судзе́бнікаў | |
судзе́бніку | судзе́бнікам | |
судзе́бнік | судзе́бнікі | |
судзе́бнікам | судзе́бнікамі | |
судзе́бніку | судзе́бніках |
Крыніцы:
Су́дзевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Су́дзевічы | |
Су́дзевіч Су́дзевічаў |
|
Су́дзевічам | |
Су́дзевічы | |
Су́дзевічамі | |
Су́дзевічах |
судзе́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
судзе́ец | судзе́йцы | |
судзе́йца | судзе́йцаў | |
судзе́йцу | судзе́йцам | |
судзе́йца | судзе́йцаў | |
судзе́йцам | судзе́йцамі | |
судзе́йцу | судзе́йцах |
Крыніцы:
судзе́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
судзе́йнік | судзе́йнікі | |
судзе́йніка | судзе́йнікаў | |
судзе́йніку | судзе́йнікам | |
судзе́йнік | судзе́йнікі | |
судзе́йнікам | судзе́йнікамі | |
судзе́йніку | судзе́йніках |
Крыніцы:
судзе́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
судзе́йнічанне | |
судзе́йнічання | |
судзе́йнічанню | |
судзе́йнічанне | |
судзе́йнічаннем | |
судзе́йнічанні |
Крыніцы:
судзе́йнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
судзе́йнічаю | судзе́йнічаем | |
судзе́йнічаеш | судзе́йнічаеце | |
судзе́йнічае | судзе́йнічаюць | |
Прошлы час | ||
судзе́йнічаў | судзе́йнічалі | |
судзе́йнічала | ||
судзе́йнічала | ||
Загадны лад | ||
судзе́йнічай | судзе́йнічайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
судзе́йнічаючы |
Крыніцы:
судзе́йская
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
судзе́йская | судзе́йскія | |
судзе́йскай | судзе́йскіх | |
судзе́йскай | судзе́йскім | |
судзе́йскую | судзе́йскія ( |
|
судзе́йскай судзе́йскаю |
судзе́йскімі | |
судзе́йскай | судзе́йскіх |
Крыніцы: