судзе́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
судзе́йнічанне | |
судзе́йнічання | |
судзе́йнічанню | |
судзе́йнічанне | |
судзе́йнічаннем | |
судзе́йнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)