судзе́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| судзе́йнічанне | |
| судзе́йнічання | |
| судзе́йнічанню | |
| судзе́йнічанне | |
| судзе́йнічаннем | |
| судзе́йнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)