судзе́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судзе́йнік судзе́йнікі
Р. судзе́йніка судзе́йнікаў
Д. судзе́йніку судзе́йнікам
В. судзе́йнік судзе́йнікі
Т. судзе́йнікам судзе́йнікамі
М. судзе́йніку судзе́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)