Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гдеёжзклмнрстфхцчшэя-

міратво́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міратво́рац міратво́рцы
Р. міратво́рца міратво́рцаў
Д. міратво́рцу міратво́рцам
В. міратво́рца міратво́рцаў
Т. міратво́рцам міратво́рцамі
М. міратво́рцу міратво́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міратво́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міратво́рны міратво́рная міратво́рнае міратво́рныя
Р. міратво́рнага міратво́рнай
міратво́рнае		 міратво́рнага міратво́рных
Д. міратво́рнаму міратво́рнай міратво́рнаму міратво́рным
В. міратво́рны (неадуш.)
міратво́рнага (адуш.)		 міратво́рную міратво́рнае міратво́рныя (неадуш.)
міратво́рных (адуш.)
Т. міратво́рным міратво́рнай
міратво́рнаю		 міратво́рным міратво́рнымі
М. міратво́рным міратво́рнай міратво́рным міратво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

міратво́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. міратво́рства
Р. міратво́рства
Д. міратво́рству
В. міратво́рства
Т. міратво́рствам
М. міратво́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

міратво́рча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
міратво́рча - -

міратво́рчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. міратво́рчасць
Р. міратво́рчасці
Д. міратво́рчасці
В. міратво́рчасць
Т. міратво́рчасцю
М. міратво́рчасці

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

міратво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міратво́рчы міратво́рчая міратво́рчае міратво́рчыя
Р. міратво́рчага міратво́рчай
міратво́рчае		 міратво́рчага міратво́рчых
Д. міратво́рчаму міратво́рчай міратво́рчаму міратво́рчым
В. міратво́рчы (неадуш.)
міратво́рчага (адуш.)		 міратво́рчую міратво́рчае міратво́рчыя (неадуш.)
міратво́рчых (адуш.)
Т. міратво́рчым міратво́рчай
міратво́рчаю		 міратво́рчым міратво́рчымі
М. міратво́рчым міратво́рчай міратво́рчым міратво́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Міра́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міра́ціна
Р. Міра́ціна
Д. Міра́ціну
В. Міра́ціна
Т. Міра́цінам
М. Міра́ціне

Міра́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міра́цічы
Р. Міра́ціч
Міра́цічаў
Д. Міра́цічам
В. Міра́цічы
Т. Міра́цічамі
М. Міра́цічах

мірашча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мірашча́сны мірашча́сная мірашча́снае мірашча́сныя
Р. мірашча́снага мірашча́снай
мірашча́снае		 мірашча́снага мірашча́сных
Д. мірашча́снаму мірашча́снай мірашча́снаму мірашча́сным
В. мірашча́сны (неадуш.)
мірашча́снага (адуш.)		 мірашча́сную мірашча́снае мірашча́сныя (неадуш.)
мірашча́сных (адуш.)
Т. мірашча́сным мірашча́снай
мірашча́снаю		 мірашча́сным мірашча́снымі
М. мірашча́сным мірашча́снай мірашча́сным мірашча́сных

Крыніцы: piskunou2012.

мі́рг

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.