Міра́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Міра́ціна
Р. Міра́ціна
Д. Міра́ціну
В. Міра́ціна
Т. Міра́цінам
М. Міра́ціне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)