Міра́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міра́цічы
Р. Міра́ціч
Міра́цічаў
Д. Міра́цічам
В. Міра́цічы
Т. Міра́цічамі
М. Міра́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)