Міра́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міра́цічы
Р. Міра́ціч
Міра́цічаў
Д. Міра́цічам
В. Міра́цічы
Т. Міра́цічамі
М. Міра́цічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)