занатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
занатава́ны |
занатава́ная |
занатава́нае |
занатава́ныя |
Р. |
занатава́нага |
занатава́най занатава́нае |
занатава́нага |
занатава́ных |
Д. |
занатава́наму |
занатава́най |
занатава́наму |
занатава́ным |
В. |
занатава́ны (неадуш.) занатава́нага (адуш.) |
занатава́ную |
занатава́нае |
занатава́ныя (неадуш.) занатава́ных (адуш.) |
Т. |
занатава́ным |
занатава́най занатава́наю |
занатава́ным |
занатава́нымі |
М. |
занатава́ным |
занатава́най |
занатава́ным |
занатава́ных |
Кароткая форма: занатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
занатава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занату́юся |
занату́емся |
2-я ас. |
занату́ешся |
занату́ецеся |
3-я ас. |
занату́ецца |
занату́юцца |
Прошлы час |
м. |
занатава́ўся |
занатава́ліся |
ж. |
занатава́лася |
н. |
занатава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
занату́йся |
занату́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занатава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
занатава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занату́ю |
занату́ем |
2-я ас. |
занату́еш |
занату́еце |
3-я ас. |
занату́е |
занату́юць |
Прошлы час |
м. |
занатава́ў |
занатава́лі |
ж. |
занатава́ла |
н. |
занатава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
занату́й |
занату́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
занато́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
занато́ўванне |
Р. |
занато́ўвання |
Д. |
занато́ўванню |
В. |
занато́ўванне |
Т. |
занато́ўваннем |
М. |
занато́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
занато́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
занато́ўваецца |
занато́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
занато́ўваўся |
занато́ўваліся |
ж. |
занато́ўвалася |
н. |
занато́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
занато́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занато́ўваю |
занато́ўваем |
2-я ас. |
занато́ўваеш |
занато́ўваеце |
3-я ас. |
занато́ўвае |
занато́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
занато́ўваў |
занато́ўвалі |
ж. |
занато́ўвала |
н. |
занато́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
занато́ўвай |
занато́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
занато́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
занато́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
занато́ўка |
занато́ўкі |
Р. |
занато́ўкі |
занато́вак |
Д. |
занато́ўцы |
занато́ўкам |
В. |
занато́ўку |
занато́ўкі |
Т. |
занато́ўкай занато́ўкаю |
занато́ўкамі |
М. |
занато́ўцы |
занато́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
занату́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занату́рваюся |
занату́рваемся |
2-я ас. |
занату́рваешся |
занату́рваецеся |
3-я ас. |
занату́рваецца |
занату́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
занату́рваўся |
занату́рваліся |
ж. |
занату́рвалася |
н. |
занату́рвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
занату́рвайся |
занату́рвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
занату́рваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
занату́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
занату́руся |
занату́рымся |
2-я ас. |
занату́рышся |
занату́рыцеся |
3-я ас. |
занату́рыцца |
занату́рацца |
Прошлы час |
м. |
занату́рыўся |
занату́рыліся |
ж. |
занату́рылася |
н. |
занату́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
занату́рся |
занату́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
занату́рыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.