Завадо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Завадо́к | |
| Завадка́ | |
| Завадку́ | |
| Завадо́к | |
| Завадко́м | |
| Завадку́ |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннізавадскі́
прыметнік, адносны
| завадскі́ | завадска́я | завадско́е | завадскі́я | |
| завадско́га | завадско́й завадско́е |
завадско́га | завадскі́х | |
| завадско́му | завадско́й | завадско́му | завадскі́м | |
| завадскі́ ( завадско́га ( |
завадску́ю | завадско́е | завадскі́я ( завадскі́х ( |
|
| завадскі́м | завадско́й завадско́ю |
завадскі́м | завадскі́мі | |
| завадскі́м | завадско́й | завадскі́м | завадскі́х | |
Крыніцы:
завадча́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| завадча́нін | завадча́не | |
| завадча́ніна | завадча́н | |
| завадча́ніну | завадча́нам | |
| завадча́ніна | завадча́н | |
| завадча́нінам | завадча́намі | |
| завадча́ніне | завадча́нах |
Крыніцы:
завадыя́шчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| завадыя́шчыца | завадыя́шчыцы | |
| завадыя́шчыцы | завадыя́шчыц | |
| завадыя́шчыцы | завадыя́шчыцам | |
| завадыя́шчыцу | завадыя́шчыц | |
| завадыя́шчыцай завадыя́шчыцаю |
завадыя́шчыцамі | |
| завадыя́шчыцы | завадыя́шчыцах |
Крыніцы:
завадэ́вуш
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| завадэ́вуш | завадэ́вушы | |
| завадэ́вуша | завадэ́вушаў | |
| завадэ́вушу | завадэ́вушам | |
| завадэ́вуша | завадэ́вушаў | |
| завадэ́вушам | завадэ́вушамі | |
| завадэ́вушу | завадэ́вушах |
Крыніцы:
За́вад-Вірава́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| За́вад-Вірава́я | |
| За́вад-Віраво́й | |
| За́вад-Віраво́й | |
| За́вад-Віраву́ю | |
| За́вад-Віраво́й За́вад-Віраво́ю |
|
| За́вад-Віраво́й |
заваё́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| заваё́ва | заваё́вы | |
| заваё́вы | заваё́ў | |
| заваё́ве | заваё́вам | |
| заваё́ву | заваё́вы | |
| заваё́вай заваё́ваю |
заваё́вамі | |
| заваё́ве | заваё́вах |
Крыніцы:
заваё́ваны
прыметнік, адносны
| заваё́ваны | заваё́ваная | заваё́ванае | заваё́ваныя | |
| заваё́ванага | заваё́ванай заваё́ванае |
заваё́ванага | заваё́ваных | |
| заваё́ванаму | заваё́ванай | заваё́ванаму | заваё́ваным | |
| заваё́ваны заваё́ванага |
заваё́ваную | заваё́ванае | заваё́ваныя заваё́ваных |
|
| заваё́ваным | заваё́ванай заваё́ванаю |
заваё́ваным | заваё́ванымі | |
| заваё́ваным | заваё́ванай | заваё́ваным | заваё́ваных | |
Крыніцы:
заваё́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| заваё́ваны | заваё́ваная | заваё́ванае | заваё́ваныя | |
| заваё́ванага | заваё́ванай заваё́ванае |
заваё́ванага | заваё́ваных | |
| заваё́ванаму | заваё́ванай | заваё́ванаму | заваё́ваным | |
| заваё́ваны заваё́ванага |
заваё́ваную | заваё́ванае | заваё́ваныя заваё́ваных |
|
| заваё́ваным | заваё́ванай заваё́ванаю |
заваё́ваным | заваё́ванымі | |
| заваё́ваным | заваё́ванай | заваё́ваным | заваё́ваных | |
Кароткая форма: заваё́вана.
Крыніцы:
заваё́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заваё́ўванне | заваё́ўванні | |
| заваё́ўвання | заваё́ўванняў | |
| заваё́ўванню | заваё́ўванням | |
| заваё́ўванне | заваё́ўванні | |
| заваё́ўваннем | заваё́ўваннямі | |
| заваё́ўванні | заваё́ўваннях |
Крыніцы: