Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэфекто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэфекто́ўка
Р. дэфекто́ўкі
Д. дэфекто́ўцы
В. дэфекто́ўку
Т. дэфекто́ўкай
дэфекто́ўкаю
М. дэфекто́ўцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

дэфекто́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэфекто́ўшчык дэфекто́ўшчыкі
Р. дэфекто́ўшчыка дэфекто́ўшчыкаў
Д. дэфекто́ўшчыку дэфекто́ўшчыкам
В. дэфекто́ўшчыка дэфекто́ўшчыкаў
Т. дэфекто́ўшчыкам дэфекто́ўшчыкамі
М. дэфекто́ўшчыку дэфекто́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

дэфекты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэфекты́ўнасць
Р. дэфекты́ўнасці
Д. дэфекты́ўнасці
В. дэфекты́ўнасць
Т. дэфекты́ўнасцю
М. дэфекты́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэфекты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфекты́ўны дэфекты́ўная дэфекты́ўнае дэфекты́ўныя
Р. дэфекты́ўнага дэфекты́ўнай
дэфекты́ўнае		 дэфекты́ўнага дэфекты́ўных
Д. дэфекты́ўнаму дэфекты́ўнай дэфекты́ўнаму дэфекты́ўным
В. дэфекты́ўны (неадуш.)
дэфекты́ўнага (адуш.)		 дэфекты́ўную дэфекты́ўнае дэфекты́ўныя (неадуш.)
дэфекты́ўных (адуш.)
Т. дэфекты́ўным дэфекты́ўнай
дэфекты́ўнаю		 дэфекты́ўным дэфекты́ўнымі
М. дэфекты́ўным дэфекты́ўнай дэфекты́ўным дэфекты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэфензі́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэфензі́ва
Р. дэфензі́вы
Д. дэфензі́ве
В. дэфензі́ву
Т. дэфензі́вай
дэфензі́ваю
М. дэфензі́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэфензі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфензі́ўны дэфензі́ўная дэфензі́ўнае дэфензі́ўныя
Р. дэфензі́ўнага дэфензі́ўнай
дэфензі́ўнае		 дэфензі́ўнага дэфензі́ўных
Д. дэфензі́ўнаму дэфензі́ўнай дэфензі́ўнаму дэфензі́ўным
В. дэфензі́ўны (неадуш.)
дэфензі́ўнага (адуш.)		 дэфензі́ўную дэфензі́ўнае дэфензі́ўныя (неадуш.)
дэфензі́ўных (адуш.)
Т. дэфензі́ўным дэфензі́ўнай
дэфензі́ўнаю		 дэфензі́ўным дэфензі́ўнымі
М. дэфензі́ўным дэфензі́ўнай дэфензі́ўным дэфензі́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

дэфензі́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэфензі́ўшчык дэфензі́ўшчыкі
Р. дэфензі́ўшчыка дэфензі́ўшчыкаў
Д. дэфензі́ўшчыку дэфензі́ўшчыкам
В. дэфензі́ўшчыка дэфензі́ўшчыкаў
Т. дэфензі́ўшчыкам дэфензі́ўшчыкамі
М. дэфензі́ўшчыку дэфензі́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

дэферыза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэферыза́цыя
Р. дэферыза́цыі
Д. дэферыза́цыі
В. дэферыза́цыю
Т. дэферыза́цыяй
дэферыза́цыяю
М. дэферыза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэферэ́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэферэ́нт дэферэ́нты
Р. дэферэ́нта дэферэ́нтаў
Д. дэферэ́нту дэферэ́нтам
В. дэферэ́нт дэферэ́нты
Т. дэферэ́нтам дэферэ́нтамі
М. дэферэ́нце дэферэ́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

дэфібрава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэфібрава́ны дэфібрава́ная дэфібрава́нае дэфібрава́ныя
Р. дэфібрава́нага дэфібрава́най
дэфібрава́нае		 дэфібрава́нага дэфібрава́ных
Д. дэфібрава́наму дэфібрава́най дэфібрава́наму дэфібрава́ным
В. дэфібрава́ны (неадуш.)
дэфібрава́нага (адуш.)		 дэфібрава́ную дэфібрава́нае дэфібрава́ныя (неадуш.)
дэфібрава́ных (адуш.)
Т. дэфібрава́ным дэфібрава́най
дэфібрава́наю		 дэфібрава́ным дэфібрава́нымі
М. дэфібрава́ным дэфібрава́най дэфібрава́ным дэфібрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.