Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэкалектывіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэкалектывіза́цыя
Р. дэкалектывіза́цыі
Д. дэкалектывіза́цыі
В. дэкалектывіза́цыю
Т. дэкалектывіза́цыяй
дэкалектывіза́цыяю
М. дэкалектывіза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэкалі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкалі́н
Р. дэкалі́ну
Д. дэкалі́ну
В. дэкалі́н
Т. дэкалі́нам
М. дэкалі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэкалі́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэкалі́тр дэкалі́тры
Р. дэкалі́тра дэкалі́траў
Д. дэкалі́тру дэкалі́трам
В. дэкалі́тр дэкалі́тры
Т. дэкалі́трам дэкалі́трамі
М. дэкалі́тры дэкалі́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкало́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкало́г
Р. дэкало́га
Д. дэкало́гу
В. дэкало́г
Т. дэкало́гам
М. дэкало́гу

Крыніцы: piskunou2012.

дэкалькава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэкалькава́нне
Р. дэкалькава́ння
Д. дэкалькава́нню
В. дэкалькава́нне
Т. дэкалькава́ннем
М. дэкалькава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкалькава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкалькава́ны дэкалькава́ная дэкалькава́нае дэкалькава́ныя
Р. дэкалькава́нага дэкалькава́най
дэкалькава́нае		 дэкалькава́нага дэкалькава́ных
Д. дэкалькава́наму дэкалькава́най дэкалькава́наму дэкалькава́ным
В. дэкалькава́ны (неадуш.)
дэкалькава́нага (адуш.)		 дэкалькава́ную дэкалькава́нае дэкалькава́ныя (неадуш.)
дэкалькава́ных (адуш.)
Т. дэкалькава́ным дэкалькава́най
дэкалькава́наю		 дэкалькава́ным дэкалькава́нымі
М. дэкалькава́ным дэкалькава́най дэкалькава́ным дэкалькава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэкалькава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкалькава́ны дэкалькава́ная дэкалькава́нае дэкалькава́ныя
Р. дэкалькава́нага дэкалькава́най
дэкалькава́нае		 дэкалькава́нага дэкалькава́ных
Д. дэкалькава́наму дэкалькава́най дэкалькава́наму дэкалькава́ным
В. дэкалькава́ны (неадуш.)
дэкалькава́нага (адуш.)		 дэкалькава́ную дэкалькава́нае дэкалькава́ныя (неадуш.)
дэкалькава́ных (адуш.)
Т. дэкалькава́ным дэкалькава́най
дэкалькава́наю		 дэкалькава́ным дэкалькава́нымі
М. дэкалькава́ным дэкалькава́най дэкалькава́ным дэкалькава́ных

Кароткая форма: дэкалькава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэкалькава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкалькава́ны дэкалькава́ная дэкалькава́нае дэкалькава́ныя
Р. дэкалькава́нага дэкалькава́най
дэкалькава́нае		 дэкалькава́нага дэкалькава́ных
Д. дэкалькава́наму дэкалькава́най дэкалькава́наму дэкалькава́ным
В. дэкалькава́ны (неадуш.)
дэкалькава́нага (адуш.)		 дэкалькава́ную дэкалькава́нае дэкалькава́ныя (неадуш.)
дэкалькава́ных (адуш.)
Т. дэкалькава́ным дэкалькава́най
дэкалькава́наю		 дэкалькава́ным дэкалькава́нымі
М. дэкалькава́ным дэкалькава́най дэкалькава́ным дэкалькава́ных

Кароткая форма: дэкалькава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэкалькава́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэкальку́ецца дэкальку́юцца
Прошлы час
м. дэкалькава́ўся дэкалькава́ліся
ж. дэкалькава́лася
н. дэкалькава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэкалькава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэкальку́ю дэкальку́ем
2-я ас. дэкальку́еш дэкальку́еце
3-я ас. дэкальку́е дэкальку́юць
Прошлы час
м. дэкалькава́ў дэкалькава́лі
ж. дэкалькава́ла
н. дэкалькава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэкальку́й дэкальку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэкальку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.