Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэбі́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэбі́л дэбі́лы
Р. дэбі́ла дэбі́лаў
Д. дэбі́лу дэбі́лам
В. дэбі́ла дэбі́лаў
Т. дэбі́лам дэбі́ламі
М. дэбі́ле дэбі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэбіліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэбіліза́цыя
Р. дэбіліза́цыі
Д. дэбіліза́цыі
В. дэбіліза́цыю
Т. дэбіліза́цыяй
дэбіліза́цыяю
М. дэбіліза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

дэбілі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэбілі́зм
Р. дэбілі́зму
Д. дэбілі́зму
В. дэбілі́зм
Т. дэбілі́змам
М. дэбілі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

дэбі́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэбі́лка дэбі́лкі
Р. дэбі́лкі дэбі́лак
Д. дэбі́лцы дэбі́лкам
В. дэбі́лку дэбі́лак
Т. дэбі́лкай
дэбі́лкаю		 дэбі́лкамі
М. дэбі́лцы дэбі́лках

Крыніцы: piskunou2012.

дэбі́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дэбі́льна дэбі́льней -

дэбі́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэбі́льнасць
Р. дэбі́льнасці
Д. дэбі́льнасці
В. дэбі́льнасць
Т. дэбі́льнасцю
М. дэбі́льнасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дэбі́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэбі́льны дэбі́льная дэбі́льнае дэбі́льныя
Р. дэбі́льнага дэбі́льнай
дэбі́льнае		 дэбі́льнага дэбі́льных
Д. дэбі́льнаму дэбі́льнай дэбі́льнаму дэбі́льным
В. дэбі́льны (неадуш.)
дэбі́льнага (адуш.)		 дэбі́льную дэбі́льнае дэбі́льныя (неадуш.)
дэбі́льных (адуш.)
Т. дэбі́льным дэбі́льнай
дэбі́льнаю		 дэбі́льным дэбі́льнымі
М. дэбі́льным дэбі́льнай дэбі́льным дэбі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэбі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэбі́т
Р. дэбі́ту
Д. дэбі́ту
В. дэбі́т
Т. дэбі́там
М. дэбі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэбі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэбі́тны дэбі́тная дэбі́тнае дэбі́тныя
Р. дэбі́тнага дэбі́тнай
дэбі́тнае		 дэбі́тнага дэбі́тных
Д. дэбі́тнаму дэбі́тнай дэбі́тнаму дэбі́тным
В. дэбі́тны (неадуш.)
дэбі́тнага (адуш.)		 дэбі́тную дэбі́тнае дэбі́тныя (неадуш.)
дэбі́тных (адуш.)
Т. дэбі́тным дэбі́тнай
дэбі́тнаю		 дэбі́тным дэбі́тнымі
М. дэбі́тным дэбі́тнай дэбі́тным дэбі́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дэбіто́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэбіто́р дэбіто́ры
Р. дэбіто́ра дэбіто́раў
Д. дэбіто́ру дэбіто́рам
В. дэбіто́ра дэбіто́раў
Т. дэбіто́рам дэбіто́рамі
М. дэбіто́ру дэбіто́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.