Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дазва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазаву́ся дазавё́мся
2-я ас. дазаве́шся дазавяце́ся
3-я ас. дазаве́цца дазаву́цца
Прошлы час
м. дазва́ўся дазва́ліся
ж. дазва́лася
н. дазва́лася
Загадны лад
2-я ас. дазаві́ся дазаві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час дазва́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазво́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазво́л дазво́лы
Р. дазво́лу дазво́лаў
Д. дазво́лу дазво́лам
В. дазво́л дазво́лы
Т. дазво́лам дазво́ламі
М. дазво́ле дазво́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазво́лена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дазво́лена - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дазво́ленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дазво́ленасць
Р. дазво́ленасці
Д. дазво́ленасці
В. дазво́ленасць
Т. дазво́ленасцю
М. дазво́ленасці

Крыніцы: piskunou2012.

дазво́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазво́лены дазво́леная дазво́ленае дазво́леныя
Р. дазво́ленага дазво́ленай
дазво́ленае
дазво́ленага дазво́леных
Д. дазво́ленаму дазво́ленай дазво́ленаму дазво́леным
В. дазво́лены (неадуш.)
дазво́ленага (адуш.)
дазво́леную дазво́ленае дазво́леныя (неадуш.)
дазво́леных (адуш.)
Т. дазво́леным дазво́ленай
дазво́ленаю
дазво́леным дазво́ленымі
М. дазво́леным дазво́ленай дазво́леным дазво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дазво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазво́лены дазво́леная дазво́ленае дазво́леныя
Р. дазво́ленага дазво́ленай
дазво́ленае
дазво́ленага дазво́леных
Д. дазво́ленаму дазво́ленай дазво́ленаму дазво́леным
В. дазво́лены (неадуш.)
дазво́ленага (адуш.)
дазво́леную дазво́ленае дазво́леныя (неадуш.)
дазво́леных (адуш.)
Т. дазво́леным дазво́ленай
дазво́ленаю
дазво́леным дазво́ленымі
М. дазво́леным дазво́ленай дазво́леным дазво́леных

Кароткая форма: дазво́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дазво́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дазво́лю дазво́лім
2-я ас. дазво́ліш дазво́ліце
3-я ас. дазво́ліць дазво́ляць
Прошлы час
м. дазво́ліў дазво́лілі
ж. дазво́ліла
н. дазво́ліла
Загадны лад
2-я ас. дазво́ль дазво́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час дазво́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дазво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазво́льны дазво́льная дазво́льнае дазво́льныя
Р. дазво́льнага дазво́льнай
дазво́льнае
дазво́льнага дазво́льных
Д. дазво́льнаму дазво́льнай дазво́льнаму дазво́льным
В. дазво́льны (неадуш.)
дазво́льнага (адуш.)
дазво́льную дазво́льнае дазво́льныя (неадуш.)
дазво́льных (адуш.)
Т. дазво́льным дазво́льнай
дазво́льнаю
дазво́льным дазво́льнымі
М. дазво́льным дазво́льнай дазво́льным дазво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дазво́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дазво́н дазво́ны
Р. дазво́ну дазво́наў
Д. дазво́ну дазво́нам
В. дазво́н дазво́ны
Т. дазво́нам дазво́намі
М. дазво́не дазво́нах

Крыніцы: piskunou2012.

дазво́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дазво́ньваюся дазво́ньваемся
2-я ас. дазво́ньваешся дазво́ньваецеся
3-я ас. дазво́ньваецца дазво́ньваюцца
Прошлы час
м. дазво́ньваўся дазво́ньваліся
ж. дазво́ньвалася
н. дазво́ньвалася
Загадны лад
2-я ас. дазво́ньвайся дазво́ньвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дазво́ньваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.