гуманіта́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуманіта́рнік |
гуманіта́рнікі |
| Р. |
гуманіта́рніка |
гуманіта́рнікаў |
| Д. |
гуманіта́рніку |
гуманіта́рнікам |
| В. |
гуманіта́рніка |
гуманіта́рнікаў |
| Т. |
гуманіта́рнікам |
гуманіта́рнікамі |
| М. |
гуманіта́рніку |
гуманіта́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гуманіта́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гуманіта́рны |
гуманіта́рная |
гуманіта́рнае |
гуманіта́рныя |
| Р. |
гуманіта́рнага |
гуманіта́рнай гуманіта́рнае |
гуманіта́рнага |
гуманіта́рных |
| Д. |
гуманіта́рнаму |
гуманіта́рнай |
гуманіта́рнаму |
гуманіта́рным |
| В. |
гуманіта́рны (неадуш.) гуманіта́рнага (адуш.) |
гуманіта́рную |
гуманіта́рнае |
гуманіта́рныя (неадуш.) гуманіта́рных (адуш.) |
| Т. |
гуманіта́рным |
гуманіта́рнай гуманіта́рнаю |
гуманіта́рным |
гуманіта́рнымі |
| М. |
гуманіта́рным |
гуманіта́рнай |
гуманіта́рным |
гуманіта́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гуманітарыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гуманітарыза́цыя |
| Р. |
гуманітарыза́цыі |
| Д. |
гуманітарыза́цыі |
| В. |
гуманітарыза́цыю |
| Т. |
гуманітарыза́цыяй гуманітарыза́цыяю |
| М. |
гуманітарыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
гуманіта́рый
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гуманіта́рый |
гуманіта́рыі |
| Р. |
гуманіта́рыя |
гуманіта́рыяў |
| Д. |
гуманіта́рыю |
гуманіта́рыям |
| В. |
гуманіта́рыя |
гуманіта́рыяў |
| Т. |
гуманіта́рыем |
гуманіта́рыямі |
| М. |
гуманіта́рыю |
гуманіта́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
гума́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гума́нна |
гума́нней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гума́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гума́ннасць |
| Р. |
гума́ннасці |
| Д. |
гума́ннасці |
| В. |
гума́ннасць |
| Т. |
гума́ннасцю |
| М. |
гума́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гума́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гума́нны |
гума́нная |
гума́ннае |
гума́нныя |
| Р. |
гума́ннага |
гума́ннай гума́ннае |
гума́ннага |
гума́нных |
| Д. |
гума́ннаму |
гума́ннай |
гума́ннаму |
гума́нным |
| В. |
гума́нны (неадуш.) гума́ннага (адуш.) |
гума́нную |
гума́ннае |
гума́нныя (неадуш.) гума́нных (адуш.) |
| Т. |
гума́нным |
гума́ннай гума́ннаю |
гума́нным |
гума́ннымі |
| М. |
гума́нным |
гума́ннай |
гума́нным |
гума́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумано́ід
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гумано́ід |
гумано́іды |
| Р. |
гумано́іда |
гумано́ідаў |
| Д. |
гумано́іду |
гумано́ідам |
| В. |
гумано́іда |
гумано́ідаў |
| Т. |
гумано́ідам |
гумано́ідамі |
| М. |
гумано́ідзе |
гумано́ідах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гумано́ідны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумано́ідны |
гумано́ідная |
гумано́іднае |
гумано́ідныя |
| Р. |
гумано́іднага |
гумано́іднай гумано́іднае |
гумано́іднага |
гумано́ідных |
| Д. |
гумано́іднаму |
гумано́іднай |
гумано́іднаму |
гумано́ідным |
| В. |
гумано́ідны (неадуш.) гумано́іднага (адуш.) |
гумано́ідную |
гумано́іднае |
гумано́ідныя (неадуш.) гумано́ідных (адуш.) |
| Т. |
гумано́ідным |
гумано́іднай гумано́іднаю |
гумано́ідным |
гумано́іднымі |
| М. |
гумано́ідным |
гумано́іднай |
гумано́ідным |
гумано́ідных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.