гуманіта́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гуманіта́рнік | гуманіта́рнікі | |
| гуманіта́рніка | гуманіта́рнікаў | |
| гуманіта́рніку | гуманіта́рнікам | |
| гуманіта́рніка | гуманіта́рнікаў | |
| гуманіта́рнікам | гуманіта́рнікамі | |
| гуманіта́рніку | гуманіта́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)