Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ахаме́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ахаме́лы	ахаме́лая	ахаме́лае	ахаме́лыя
Р.	ахаме́лага	ахаме́лай ахаме́лае	ахаме́лага	ахаме́лых
Д.	ахаме́ламу	ахаме́лай	ахаме́ламу	ахаме́лым
В.	ахаме́лы (неадуш.) ахаме́лага (адуш.)	ахаме́лую	ахаме́лае	ахаме́лыя (неадуш.) ахаме́лых (адуш.)
Т.	ахаме́лым	ахаме́лай ахаме́лаю	ахаме́лым	ахаме́лымі
М.	ахаме́лым	ахаме́лай	ахаме́лым	ахаме́лых

Крыніцы: piskunou2012.

ахаме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ахамяну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

а́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Аханя́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

аха́пак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аха́пісты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аха́пісты	аха́пістая	аха́пістае	аха́пістыя
Р.	аха́пістага	аха́пістай аха́пістае	аха́пістага	аха́пістых
Д.	аха́пістаму	аха́пістай	аха́пістаму	аха́пістым
В.	аха́пісты (неадуш.) аха́пістага (адуш.)	аха́пістую	аха́пістае	аха́пістыя (неадуш.) аха́пістых (адуш.)
Т.	аха́пістым	аха́пістай аха́пістаю	аха́пістым	аха́пістымі
М.	аха́пістым	аха́пістай	аха́пістым	аха́пістых

Крыніцы: piskunou2012.

ахапі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ахапле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum