а́ханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
а́ханне | а́ханні | |
а́хання | а́ханняў | |
а́ханню | а́ханням | |
а́ханне | а́ханні | |
а́ханнем | а́ханнямі | |
а́ханні | а́ханнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)