асярэ́браны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асярэ́браны |
асярэ́браная |
асярэ́бранае |
асярэ́браныя |
Р. |
асярэ́бранага |
асярэ́бранай асярэ́бранае |
асярэ́бранага |
асярэ́браных |
Д. |
асярэ́бранаму |
асярэ́бранай |
асярэ́бранаму |
асярэ́браным |
В. |
асярэ́браны (неадуш.) асярэ́бранага (адуш.) |
асярэ́браную |
асярэ́бранае |
асярэ́браныя (неадуш.) асярэ́браных (адуш.) |
Т. |
асярэ́браным |
асярэ́бранай асярэ́бранаю |
асярэ́браным |
асярэ́бранымі |
М. |
асярэ́браным |
асярэ́бранай |
асярэ́браным |
асярэ́браных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асярэ́дзіна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
асярэ́дзіна |
Р. |
асярэ́дзіны |
Д. |
асярэ́дзіне |
В. |
асярэ́дзіну |
Т. |
асярэ́дзінай асярэ́дзінаю |
М. |
асярэ́дзіне |
Крыніцы:
piskunou2012.
асярэ́дненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асярэ́дненне |
Р. |
асярэ́днення |
Д. |
асярэ́дненню |
В. |
асярэ́дненне |
Т. |
асярэ́дненнем |
М. |
асярэ́дненні |
Крыніцы:
piskunou2012.
асярэ́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асярэ́днены |
асярэ́дненая |
асярэ́дненае |
асярэ́дненыя |
Р. |
асярэ́дненага |
асярэ́дненай асярэ́дненае |
асярэ́дненага |
асярэ́дненых |
Д. |
асярэ́дненаму |
асярэ́дненай |
асярэ́дненаму |
асярэ́дненым |
В. |
асярэ́днены (неадуш.) асярэ́дненага (адуш.) |
асярэ́дненую |
асярэ́дненае |
асярэ́дненыя (неадуш.) асярэ́дненых (адуш.) |
Т. |
асярэ́дненым |
асярэ́дненай асярэ́дненаю |
асярэ́дненым |
асярэ́дненымі |
М. |
асярэ́дненым |
асярэ́дненай |
асярэ́дненым |
асярэ́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
асярэ́дніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асярэ́дню |
асярэ́днім |
2-я ас. |
асярэ́дніш |
асярэ́дніце |
3-я ас. |
асярэ́дніць |
асярэ́дняць |
Прошлы час |
м. |
асярэ́дніў |
асярэ́днілі |
ж. |
асярэ́дніла |
н. |
асярэ́дніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асярэ́дні |
асярэ́дніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асярэ́дніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Асятні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Асятні́ца |
Р. |
Асятні́цы |
Д. |
Асятні́цы |
В. |
Асятні́цу |
Т. |
Асятні́цай Асятні́цаю |
М. |
Асятні́цы |
Асятно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Асятно́ |
Р. |
Асятна́ |
Д. |
Асятну́ |
В. |
Асятно́ |
Т. |
Асятно́м |
М. |
Асятне́ |
асятро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асятро́вы |
асятро́вая |
асятро́вае |
асятро́выя |
Р. |
асятро́вага |
асятро́вай асятро́вае |
асятро́вага |
асятро́вых |
Д. |
асятро́ваму |
асятро́вай |
асятро́ваму |
асятро́вым |
В. |
асятро́вы (неадуш.) асятро́вага (адуш.) |
асятро́вую |
асятро́вае |
асятро́выя (неадуш.) асятро́вых (адуш.) |
Т. |
асятро́вым |
асятро́вай асятро́ваю |
асятро́вым |
асятро́вымі |
М. |
асятро́вым |
асятро́вай |
асятро́вым |
асятро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асятро́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
асятро́выя |
Р. |
асятро́вых |
Д. |
асятро́вым |
В. |
асятро́вых |
Т. |
асятро́вымі |
М. |
асятро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.