асярэ́дненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асярэ́дненне | |
| асярэ́днення | |
| асярэ́дненню | |
| асярэ́дненне | |
| асярэ́дненнем | |
| асярэ́дненні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)