Асятно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асятно́
Р. Асятна́
Д. Асятну́
В. Асятно́
Т. Асятно́м
М. Асятне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)