асятро́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
асятро́выя | |
асятро́вых | |
асятро́вым | |
асятро́вых | |
асятро́вымі | |
асятро́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)