Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

археаме́рыкс

‘вымерлае жвачнае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. археаме́рыкс археаме́рыксы
Р. археаме́рыкса археаме́рыксаў
Д. археаме́рыксу археаме́рыксам
В. археаме́рыкса археаме́рыксаў
Т. археаме́рыксам археаме́рыксамі
М. археаме́рыксе археаме́рыксах

Крыніцы: piskunou2012.

археаптэ́рыкс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. археаптэ́рыкс археаптэ́рыксы
Р. археаптэ́рыкса археаптэ́рыксаў
Д. археаптэ́рыксу археаптэ́рыксам
В. археаптэ́рыкса археаптэ́рыксаў
Т. археаптэ́рыксам археаптэ́рыксамі
М. археаптэ́рыксе археаптэ́рыксах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

археаптэ́рыс

‘вымерлая расліна з папарацепадобным лісцем’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. археаптэ́рыс археаптэ́рысы
Р. археаптэ́рыса археаптэ́рысаў
Д. археаптэ́рысу археаптэ́рысам
В. археаптэ́рыс археаптэ́рысы
Т. археаптэ́рысам археаптэ́рысамі
М. археаптэ́рысе археаптэ́рысах

Крыніцы: piskunou2012.

археганія́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. археганія́т археганія́ты
Р. археганія́та археганія́таў
Д. археганія́ту археганія́там
В. археганія́т археганія́ты
Т. археганія́там археганія́тамі
М. археганія́це археганія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

архе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. архе́йскі архе́йская архе́йскае архе́йскія
Р. архе́йскага архе́йскай
архе́йскае		 архе́йскага архе́йскіх
Д. архе́йскаму архе́йскай архе́йскаму архе́йскім
В. архе́йскі (неадуш.)
архе́йскага (адуш.)		 архе́йскую архе́йскае архе́йскія (неадуш.)
архе́йскіх (адуш.)
Т. архе́йскім архе́йскай
архе́йскаю		 архе́йскім архе́йскімі
М. архе́йскім архе́йскай архе́йскім архе́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

архео́граф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. архео́граф архео́графы
Р. архео́графа архео́графаў
Д. архео́графу архео́графам
В. архео́графа архео́графаў
Т. архео́графам архео́графамі
М. архео́графе архео́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

архео́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. архео́лаг архео́лагі
Р. архео́лага архео́лагаў
Д. архео́лагу архео́лагам
В. архео́лага архео́лагаў
Т. архео́лагам архео́лагамі
М. архео́лагу архео́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

архео́рніс

‘вымерлая птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. архео́рніс архео́рнісы
Р. архео́рніса архео́рнісаў
Д. архео́рнісу архео́рнісам
В. архео́рніса архео́рнісаў
Т. архео́рнісам архео́рнісамі
М. архео́рнісе архео́рнісах

Крыніцы: piskunou2012.

археты́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. археты́п археты́пы
Р. археты́па археты́паў
Д. археты́пу археты́пам
В. археты́п археты́пы
Т. археты́пам археты́памі
М. археты́пе археты́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

археты́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. археты́павы археты́павая археты́павае археты́павыя
Р. археты́павага археты́павай
археты́павае		 археты́павага археты́павых
Д. археты́паваму археты́павай археты́паваму археты́павым
В. археты́павы (неадуш.)
археты́павага (адуш.)		 археты́павую археты́павае археты́павыя (неадуш.)
археты́павых (адуш.)
Т. археты́павым археты́павай
археты́паваю		 археты́павым археты́павымі
М. археты́павым археты́павай археты́павым археты́павых

Крыніцы: piskunou2012.