Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адбатава́ць

‘шмат з'есці чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбату́ю адбату́ем
2-я ас. адбату́еш адбату́еце
3-я ас. адбату́е адбату́юць
Прошлы час
м. адбатава́ў адбатава́лі
ж. адбатава́ла
н. адбатава́ла
Загадны лад
2-я ас. адбату́й адбату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбатава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адбато́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбато́жу адбато́жым
2-я ас. адбато́жыш адбато́жыце
3-я ас. адбато́жыць адбато́жаць
Прошлы час
м. адбато́жыў адбато́жылі
ж. адбато́жыла
н. адбато́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбато́ж адбато́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбато́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адбатэ́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбатэ́жу адбатэ́жым
2-я ас. адбатэ́жыш адбатэ́жыце
3-я ас. адбатэ́жыць адбатэ́жаць
Прошлы час
м. адбатэ́жыў адбатэ́жылі
ж. адбатэ́жыла
н. адбатэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбатэ́ж адбатэ́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбатэ́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адба́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адба́ўка адба́ўкі
Р. адба́ўкі адба́вак
Д. адба́ўцы адба́ўкам
В. адба́ўку адба́ўкі
Т. адба́ўкай
адба́ўкаю
адба́ўкамі
М. адба́ўцы адба́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адбаўле́нне
Р. адбаўле́ння
Д. адбаўле́нню
В. адбаўле́нне
Т. адбаўле́ннем
М. адбаўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

адба́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адба́ўлены адба́ўленая адба́ўленае адба́ўленыя
Р. адба́ўленага адба́ўленай
адба́ўленае
адба́ўленага адба́ўленых
Д. адба́ўленаму адба́ўленай адба́ўленаму адба́ўленым
В. адба́ўлены (неадуш.)
адба́ўленага (адуш.)
адба́ўленую адба́ўленае адба́ўленыя (неадуш.)
адба́ўленых (адуш.)
Т. адба́ўленым адба́ўленай
адба́ўленаю
адба́ўленым адба́ўленымі
М. адба́ўленым адба́ўленай адба́ўленым адба́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адба́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адба́ўлены адба́ўленая адба́ўленае адба́ўленыя
Р. адба́ўленага адба́ўленай
адба́ўленае
адба́ўленага адба́ўленых
Д. адба́ўленаму адба́ўленай адба́ўленаму адба́ўленым
В. адба́ўлены (неадуш.)
адба́ўленага (адуш.)
адба́ўленую адба́ўленае адба́ўленыя (неадуш.)
адба́ўленых (адуш.)
Т. адба́ўленым адба́ўленай
адба́ўленаю
адба́ўленым адба́ўленымі
М. адба́ўленым адба́ўленай адба́ўленым адба́ўленых

Кароткая форма: адба́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адбаўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адбаўля́ецца адбаўля́юцца
Прошлы час
м. адбаўля́ўся адбаўля́ліся
ж. адбаўля́лася
н. адбаўля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адбаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбаўля́ю адбаўля́ем
2-я ас. адбаўля́еш адбаўля́еце
3-я ас. адбаўля́е адбаўля́юць
Прошлы час
м. адбаўля́ў адбаўля́лі
ж. адбаўля́ла
н. адбаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. адбаўля́й адбаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адбая́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адбая́рваюся адбая́рваемся
2-я ас. адбая́рваешся адбая́рваецеся
3-я ас. адбая́рваецца адбая́рваюцца
Прошлы час
м. адбая́рваўся адбая́рваліся
ж. адбая́рвалася
н. адбая́рвалася
Загадны лад
2-я ас. адбая́рвайся адбая́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адбая́рваючыся

Крыніцы: piskunou2012.