адбато́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбато́жу адбато́жым
2-я ас. адбато́жыш адбато́жыце
3-я ас. адбато́жыць адбато́жаць
Прошлы час
м. адбато́жыў адбато́жылі
ж. адбато́жыла
н. адбато́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбато́ж адбато́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбато́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)