адбатэ́жыць

‘учыніць кару, пакараць, адлупіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбатэ́жу адбатэ́жым
2-я ас. адбатэ́жыш адбатэ́жыце
3-я ас. адбатэ́жыць адбатэ́жаць
Прошлы час
м. адбатэ́жыў адбатэ́жылі
ж. адбатэ́жыла
н. адбатэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. адбатэ́ж адбатэ́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбатэ́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)