задушы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задушу́ся |
заду́шымся |
2-я ас. |
заду́шышся |
заду́шыцеся |
3-я ас. |
заду́шыцца |
заду́шацца |
Прошлы час |
м. |
задушы́ўся |
задушы́ліся |
ж. |
задушы́лася |
н. |
задушы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
задушы́ся |
задушы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
задушы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
задушу́ |
заду́шым |
2-я ас. |
заду́шыш |
заду́шыце |
3-я ас. |
заду́шыць |
заду́шаць |
Прошлы час |
м. |
задушы́ў |
задушы́лі |
ж. |
задушы́ла |
н. |
задушы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
задушы́ |
задушы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
задушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задушэ́ніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
задушэ́ніца |
задушэ́ніцы |
Р. |
задушэ́ніцы |
задушэ́ніц |
Д. |
задушэ́ніцы |
задушэ́ніцам |
В. |
задушэ́ніцу |
задушэ́ніц |
Т. |
задушэ́ніцай задушэ́ніцаю |
задушэ́ніцамі |
М. |
задушэ́ніцы |
задушэ́ніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
задушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
задушэ́нне |
Р. |
задушэ́ння |
Д. |
задушэ́нню |
В. |
задушэ́нне |
Т. |
задушэ́ннем |
М. |
задушэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
задушэ́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
задушэ́ўна |
задушэ́ўней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
задушэ́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
задушэ́ўнасць |
Р. |
задушэ́ўнасці |
Д. |
задушэ́ўнасці |
В. |
задушэ́ўнасць |
Т. |
задушэ́ўнасцю |
М. |
задушэ́ўнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задушэ́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
задушэ́ўны |
задушэ́ўная |
задушэ́ўнае |
задушэ́ўныя |
Р. |
задушэ́ўнага |
задушэ́ўнай задушэ́ўнае |
задушэ́ўнага |
задушэ́ўных |
Д. |
задушэ́ўнаму |
задушэ́ўнай |
задушэ́ўнаму |
задушэ́ўным |
В. |
задушэ́ўны (неадуш.) задушэ́ўнага (адуш.) |
задушэ́ўную |
задушэ́ўнае |
задушэ́ўныя (неадуш.) задушэ́ўных (адуш.) |
Т. |
задушэ́ўным |
задушэ́ўнай задушэ́ўнаю |
задушэ́ўным |
задушэ́ўнымі |
М. |
задушэ́ўным |
задушэ́ўнай |
задушэ́ўным |
задушэ́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Зады́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зады́ |
Р. |
Задо́ў |
Д. |
Зада́м |
В. |
Зады́ |
Т. |
Зада́мі |
М. |
Зада́х |
зады́баць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зады́баю |
зады́баем |
2-я ас. |
зады́баеш |
зады́баеце |
3-я ас. |
зады́бае |
зады́баюць |
Прошлы час |
м. |
зады́баў |
зады́балі |
ж. |
зады́бала |
н. |
зады́бала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зады́бай |
зады́байце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зады́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.