гумапласты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумапласты́чны |
гумапласты́чная |
гумапласты́чнае |
гумапласты́чныя |
| Р. |
гумапласты́чнага |
гумапласты́чнай гумапласты́чнае |
гумапласты́чнага |
гумапласты́чных |
| Д. |
гумапласты́чнаму |
гумапласты́чнай |
гумапласты́чнаму |
гумапласты́чным |
| В. |
гумапласты́чны (неадуш.) гумапласты́чнага (адуш.) |
гумапласты́чную |
гумапласты́чнае |
гумапласты́чныя (неадуш.) гумапласты́чных (адуш.) |
| Т. |
гумапласты́чным |
гумапласты́чнай гумапласты́чнаю |
гумапласты́чным |
гумапласты́чнымі |
| М. |
гумапласты́чным |
гумапласты́чнай |
гумапласты́чным |
гумапласты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гу́мар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гу́мар |
| Р. |
гу́мару |
| Д. |
гу́мару |
| В. |
гу́мар |
| Т. |
гу́марам |
| М. |
гу́мары |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гумара́льны |
гумара́льная |
гумара́льнае |
гумара́льныя |
| Р. |
гумара́льнага |
гумара́льнай гумара́льнае |
гумара́льнага |
гумара́льных |
| Д. |
гумара́льнаму |
гумара́льнай |
гумара́льнаму |
гумара́льным |
| В. |
гумара́льны (неадуш.) гумара́льнага (адуш.) |
гумара́льную |
гумара́льнае |
гумара́льныя (неадуш.) гумара́льных (адуш.) |
| Т. |
гумара́льным |
гумара́льнай гумара́льнаю |
гумара́льным |
гумара́льнымі |
| М. |
гумара́льным |
гумара́льнай |
гумара́льным |
гумара́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гумары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гумары́ст |
гумары́сты |
| Р. |
гумары́ста |
гумары́стаў |
| Д. |
гумары́сту |
гумары́стам |
| В. |
гумары́ста |
гумары́стаў |
| Т. |
гумары́стам |
гумары́стамі |
| М. |
гумары́сце |
гумары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумары́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гумары́стка |
гумары́сткі |
| Р. |
гумары́сткі |
гумары́стак |
| Д. |
гумары́стцы |
гумары́сткам |
| В. |
гумары́стку |
гумары́стак |
| Т. |
гумары́сткай гумары́сткаю |
гумары́сткамі |
| М. |
гумары́стцы |
гумары́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумары́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумары́стыка |
| Р. |
гумары́стыкі |
| Д. |
гумары́стыцы |
| В. |
гумары́стыку |
| Т. |
гумары́стыкай гумары́стыкаю |
| М. |
гумары́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гумарысты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гумарысты́чна |
гумарысты́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гумарысты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гумарысты́чнасць |
| Р. |
гумарысты́чнасці |
| Д. |
гумарысты́чнасці |
| В. |
гумарысты́чнасць |
| Т. |
гумарысты́чнасцю |
| М. |
гумарысты́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.