гумарны́
прыметнік, адносны
| гумарны́ | гумарна́я | гумарно́е | гумарны́я | |
| гумарно́га | гумарно́й гумарно́е |
гумарно́га | гумарны́х | |
| гумарно́му | гумарно́й | гумарно́му | гумарны́м | |
| гумарны́ ( гумарно́га ( |
гумарну́ю | гумарно́е | гумарны́я ( гумарны́х ( |
|
| гумарны́м | гумарно́й гумарно́ю |
гумарны́м | гумарны́мі | |
| гумарны́м | гумарно́й | гумарны́м | гумарны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)