гумарны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гумарны́ гумарна́я гумарно́е гумарны́я
Р. гумарно́га гумарно́й
гумарно́е
гумарно́га гумарны́х
Д. гумарно́му гумарно́й гумарно́му гумарны́м
В. гумарны́ (неадуш.)
гумарно́га (адуш.)
гумарну́ю гумарно́е гумарны́я (неадуш.)
гумарны́х (адуш.)
Т. гумарны́м гумарно́й
гумарно́ю
гумарны́м гумарны́мі
М. гумарны́м гумарно́й гумарны́м гумарны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)