Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ві́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ві́лачкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́лачкавы	ві́лачкавая	ві́лачкавае	ві́лачкавыя
Р.	ві́лачкавага	ві́лачкавай ві́лачкавае	ві́лачкавага	ві́лачкавых
Д.	ві́лачкаваму	ві́лачкавай	ві́лачкаваму	ві́лачкавым
В.	ві́лачкавы (неадуш.) ві́лачкавага (адуш.)	ві́лачкавую	ві́лачкавае	ві́лачкавыя (неадуш.) ві́лачкавых (адуш.)
Т.	ві́лачкавым	ві́лачкавай ві́лачкаваю	ві́лачкавым	ві́лачкавымі
М.	ві́лачкавым	ві́лачкавай	ві́лачкавым	ві́лачкавых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ві́лачкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ві́лачнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ві́лачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́лачны	ві́лачная	ві́лачнае	ві́лачныя
Р.	ві́лачнага	ві́лачнай ві́лачнае	ві́лачнага	ві́лачных
Д.	ві́лачнаму	ві́лачнай	ві́лачнаму	ві́лачным
В.	ві́лачны (неадуш.) ві́лачнага (адуш.)	ві́лачную	ві́лачнае	ві́лачныя (неадуш.) ві́лачных (адуш.)
Т.	ві́лачным	ві́лачнай ві́лачнаю	ві́лачным	ві́лачнымі
М.	ві́лачным	ві́лачнай	ві́лачным	ві́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Віле́йка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

віле́йска-мі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віле́йска-мі́нскі	віле́йска-мі́нская	віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскія
Р.	віле́йска-мі́нскага	віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскага	віле́йска-мі́нскіх
Д.	віле́йска-мі́нскаму	віле́йска-мі́нскай	віле́йска-мі́нскаму	віле́йска-мі́нскім
В.	віле́йска-мі́нскі (неадуш.) віле́йска-мі́нскага (адуш.)	віле́йска-мі́нскую	віле́йска-мі́нскае	віле́йска-мі́нскія (неадуш.) віле́йска-мі́нскіх (адуш.)
Т.	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскай віле́йска-мі́нскаю	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскімі
М.	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскай	віле́йска-мі́нскім	віле́йска-мі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

віле́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	віле́йскі	віле́йская	віле́йскае	віле́йскія
Р.	віле́йскага	віле́йскай віле́йскае	віле́йскага	віле́йскіх
Д.	віле́йскаму	віле́йскай	віле́йскаму	віле́йскім
В.	віле́йскі (неадуш.) віле́йскага (адуш.)	віле́йскую	віле́йскае	віле́йскія (неадуш.) віле́йскіх (адуш.)
Т.	віле́йскім	віле́йскай віле́йскаю	віле́йскім	віле́йскімі
М.	віле́йскім	віле́йскай	віле́йскім	віле́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Ві́лейты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Віле́йшы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum