ві́лачнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́лачнік ві́лачнікі
Р. ві́лачніка ві́лачнікаў
Д. ві́лачніку ві́лачнікам
В. ві́лачнік ві́лачнікі
Т. ві́лачнікам ві́лачнікамі
М. ві́лачніку ві́лачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)