ві́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́лачка ві́лачкі
Р. ві́лачкі ві́лачак
Д. ві́лачцы ві́лачкам
В. ві́лачку ві́лачкі
Т. ві́лачкай
ві́лачкаю
ві́лачкамі
М. ві́лачцы ві́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)