раскамандзіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскамандзіро́вачны |
раскамандзіро́вачная |
раскамандзіро́вачнае |
раскамандзіро́вачныя |
| Р. |
раскамандзіро́вачнага |
раскамандзіро́вачнай
раскамандзіро́вачнае |
раскамандзіро́вачнага |
раскамандзіро́вачных |
| Д. |
раскамандзіро́вачнаму |
раскамандзіро́вачнай |
раскамандзіро́вачнаму |
раскамандзіро́вачным |
| В. |
раскамандзіро́вачны (неадуш.)
раскамандзіро́вачнага (адуш.) |
раскамандзіро́вачную |
раскамандзіро́вачнае |
раскамандзіро́вачныя (неадуш.)
раскамандзіро́вачных (адуш.) |
| Т. |
раскамандзіро́вачным |
раскамандзіро́вачнай
раскамандзіро́вачнаю |
раскамандзіро́вачным |
раскамандзіро́вачнымі |
| М. |
раскамандзіро́вачным |
раскамандзіро́вачнай |
раскамандзіро́вачным |
раскамандзіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскамандзіро́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раскамандзіро́ўваецца |
раскамандзіро́ўваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раскамандзіро́ўваўся |
раскамандзіро́ўваліся |
| ж. |
раскамандзіро́ўвалася |
| н. |
раскамандзіро́ўвалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскамандзіро́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскамандзіро́ўваю |
раскамандзіро́ўваем |
| 2-я ас. |
раскамандзіро́ўваеш |
раскамандзіро́ўваеце |
| 3-я ас. |
раскамандзіро́ўвае |
раскамандзіро́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раскамандзіро́ўваў |
раскамандзіро́ўвалі |
| ж. |
раскамандзіро́ўвала |
| н. |
раскамандзіро́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раскамандзіро́ўвай |
раскамандзіро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раскамандзіро́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскамандзіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раскамандзіро́ўка |
| Р. |
раскамандзіро́ўкі |
| Д. |
раскамандзіро́ўцы |
| В. |
раскамандзіро́ўку |
| Т. |
раскамандзіро́ўкай
раскамандзіро́ўкаю |
| М. |
раскамандзіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раскаме́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскаме́чаны |
раскаме́чаная |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя |
| Р. |
раскаме́чанага |
раскаме́чанай
раскаме́чанае |
раскаме́чанага |
раскаме́чаных |
| Д. |
раскаме́чанаму |
раскаме́чанай |
раскаме́чанаму |
раскаме́чаным |
| В. |
раскаме́чаны (неадуш.)
раскаме́чанага (адуш.) |
раскаме́чаную |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя (неадуш.)
раскаме́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай
раскаме́чанаю |
раскаме́чаным |
раскаме́чанымі |
| М. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай |
раскаме́чаным |
раскаме́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскаме́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскаме́чаны |
раскаме́чаная |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя |
| Р. |
раскаме́чанага |
раскаме́чанай
раскаме́чанае |
раскаме́чанага |
раскаме́чаных |
| Д. |
раскаме́чанаму |
раскаме́чанай |
раскаме́чанаму |
раскаме́чаным |
| В. |
раскаме́чаны (неадуш.)
раскаме́чанага (адуш.) |
раскаме́чаную |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя (неадуш.)
раскаме́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай
раскаме́чанаю |
раскаме́чаным |
раскаме́чанымі |
| М. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай |
раскаме́чаным |
раскаме́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскаме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскаме́чаны |
раскаме́чаная |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя |
| Р. |
раскаме́чанага |
раскаме́чанай
раскаме́чанае |
раскаме́чанага |
раскаме́чаных |
| Д. |
раскаме́чанаму |
раскаме́чанай |
раскаме́чанаму |
раскаме́чаным |
| В. |
раскаме́чаны (неадуш.)
раскаме́чанага (адуш.) |
раскаме́чаную |
раскаме́чанае |
раскаме́чаныя (неадуш.)
раскаме́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай
раскаме́чанаю |
раскаме́чаным |
раскаме́чанымі |
| М. |
раскаме́чаным |
раскаме́чанай |
раскаме́чаным |
раскаме́чаных |
Кароткая форма: раскаме́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскаме́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раскаме́чваецца |
раскаме́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раскаме́чваўся |
раскаме́чваліся |
| ж. |
раскаме́чвалася |
| н. |
раскаме́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
раскаме́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскаме́чваю |
раскаме́чваем |
| 2-я ас. |
раскаме́чваеш |
раскаме́чваеце |
| 3-я ас. |
раскаме́чвае |
раскаме́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
раскаме́чваў |
раскаме́чвалі |
| ж. |
раскаме́чвала |
| н. |
раскаме́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
раскаме́чвай |
раскаме́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
раскаме́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.