раскаме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскаме́чаны раскаме́чаная раскаме́чанае раскаме́чаныя
Р. раскаме́чанага раскаме́чанай
раскаме́чанае		 раскаме́чанага раскаме́чаных
Д. раскаме́чанаму раскаме́чанай раскаме́чанаму раскаме́чаным
В. раскаме́чаны (неадуш.)
раскаме́чанага (адуш.)		 раскаме́чаную раскаме́чанае раскаме́чаныя (неадуш.)
раскаме́чаных (адуш.)
Т. раскаме́чаным раскаме́чанай
раскаме́чанаю		 раскаме́чаным раскаме́чанымі
М. раскаме́чаным раскаме́чанай раскаме́чаным раскаме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)