раскамандзіро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскамандзіро́вачны раскамандзіро́вачная раскамандзіро́вачнае раскамандзіро́вачныя
Р. раскамандзіро́вачнага раскамандзіро́вачнай
раскамандзіро́вачнае		 раскамандзіро́вачнага раскамандзіро́вачных
Д. раскамандзіро́вачнаму раскамандзіро́вачнай раскамандзіро́вачнаму раскамандзіро́вачным
В. раскамандзіро́вачны (неадуш.)
раскамандзіро́вачнага (адуш.)		 раскамандзіро́вачную раскамандзіро́вачнае раскамандзіро́вачныя (неадуш.)
раскамандзіро́вачных (адуш.)
Т. раскамандзіро́вачным раскамандзіро́вачнай
раскамандзіро́вачнаю		 раскамандзіро́вачным раскамандзіро́вачнымі
М. раскамандзіро́вачным раскамандзіро́вачнай раскамандзіро́вачным раскамандзіро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)