раскамандзіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раскамандзіро́ўка
Р. раскамандзіро́ўкі
Д. раскамандзіро́ўцы
В. раскамандзіро́ўку
Т. раскамандзіро́ўкай
раскамандзіро́ўкаю
М. раскамандзіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)