Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

замля́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замля́ўлю замля́вім
2-я ас. замля́віш замля́віце
3-я ас. замля́віць замля́вяць
Прошлы час
м. замля́віў замля́вілі
ж. замля́віла
н. замля́віла
Загадны лад
2-я ас. замля́ў замля́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час замля́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

замно́га

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
замно́га - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. замо́ва замо́вы
Р. замо́вы замо́ў
Д. замо́ве замо́вам
В. замо́ву замо́вы
Т. замо́вай
замо́ваю
замо́вамі
М. замо́ве замо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замо́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замо́ўлю замо́вім
2-я ас. замо́віш замо́віце
3-я ас. замо́віць замо́вяць
Прошлы час
м. замо́віў замо́вілі
ж. замо́віла
н. замо́віла
Загадны лад
2-я ас. замо́ў замо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час замо́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

замо́днічаць

‘пачаць моднічаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замо́днічаю замо́днічаем
2-я ас. замо́днічаеш замо́днічаеце
3-я ас. замо́днічае замо́днічаюць
Прошлы час
м. замо́днічаў замо́днічалі
ж. замо́днічала
н. замо́днічала
Загадны лад
2-я ас. замо́днічай замо́днічайце
Дзеепрыслоўе
прош. час замо́днічаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

замо́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
замо́жна замо́жней
замажне́й
-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

замо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. замо́жнасць
Р. замо́жнасці
Д. замо́жнасці
В. замо́жнасць
Т. замо́жнасцю
М. замо́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

замо́жненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замо́жненькі замо́жненькая замо́жненькае замо́жненькія
Р. замо́жненькага замо́жненькай
замо́жненькае
замо́жненькага замо́жненькіх
Д. замо́жненькаму замо́жненькай замо́жненькаму замо́жненькім
В. замо́жненькі (неадуш.)
замо́жненькага (адуш.)
замо́жненькую замо́жненькае замо́жненькія (неадуш.)
замо́жненькіх (адуш.)
Т. замо́жненькім замо́жненькай
замо́жненькаю
замо́жненькім замо́жненькімі
М. замо́жненькім замо́жненькай замо́жненькім замо́жненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

замо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. замо́жнік замо́жнікі
Р. замо́жніка замо́жнікаў
Д. замо́жніку замо́жнікам
В. замо́жніка замо́жнікаў
Т. замо́жнікам замо́жнікамі
М. замо́жніку замо́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

замо́жніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. замо́жніцкі замо́жніцкая замо́жніцкае замо́жніцкія
Р. замо́жніцкага замо́жніцкай
замо́жніцкае
замо́жніцкага замо́жніцкіх
Д. замо́жніцкаму замо́жніцкай замо́жніцкаму замо́жніцкім
В. замо́жніцкі (неадуш.)
замо́жніцкага (адуш.)
замо́жніцкую замо́жніцкае замо́жніцкія (неадуш.)
замо́жніцкіх (адуш.)
Т. замо́жніцкім замо́жніцкай
замо́жніцкаю
замо́жніцкім замо́жніцкімі
М. замо́жніцкім замо́жніцкай замо́жніцкім замо́жніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.